zadanie do wykonania

См. также в других словарях:

• zadanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zadać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zadanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zadanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zadanie — n I 1. rzecz. od zadać. 2. lm D. zadanieań «to, co należy wykonać, osiągnąć; obowiązek, polecenie» Odpowiedzialne, ważne, trudne zadanie. Zadanie ponad siły. Zadanie produkcyjne, gospodarcze. Zadania wychowawcze szkoły. Zadania do wykonania na… …   Słownik języka polskiego

• ciężki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, ciężkiżcy, ciężkiższy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający relatywnie dużą wagę w stosunku do typowej wagi czegoś; trudny do podniesienia, dźwignięcia; także sprawiający takie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• otrzymywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, otrzymywaćmuję, otrzymywaćmuje, otrzymywaćany {{/stl 8}}– otrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, otrzymywaćam, otrzymywaća, otrzymywaćają, otrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• praca — ż II, DCMs. pracacy; lm D. prac 1. «świadoma, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, będąca podstawą i warunkiem istnienia i rozwoju społeczeństwa; wykonywany zawód, zajęcie,… …   Słownik języka polskiego

• czołówka — ż III, CMs. czołówkawce; lm D. czołówkawek 1. «pierwsze szeregi, front, czoło czegoś; w sporcie: wysunięta grupa zawodników w biegu lub rajdzie; w wojskowości: wysunięta do przodu jednostka specjalna mająca do wykonania doraźne zadanie, np.… …   Słownik języka polskiego

• ekipa — ż IV, CMs. ekipapie; lm D. ekipaip «zespół ludzi mający do wykonania określone zadanie; drużyna» Ekipa naukowa, sanitarna, sportowa. Ekipy naprawcze. Ekipa dziennikarzy, archeologów. Skompletować ekipę płetwonurków. Ekipa ratownicza wyruszyła do… …   Słownik języka polskiego

• grupa — ż IV, CMs. grupapie; lm D. grup 1. «pewna liczba jednostek skupiona w wyodrębniającą się całość» Grupa drzew. Grupa młodzieży, sportowców, uczniów, zwiedzających. Rozejść się grupami. Dzielić na grupy. Dyskutować w grupach. Zbierać się w grupy. 2 …   Słownik języka polskiego

• kolumna — ż IV, CMs. kolumnanie; lm D. kolumnaumn 1. «wolno stojący element architektoniczny w kształcie cylindrycznego słupa, składający się z głowicy, trzonu i bazy, zwykle podtrzymujący pewne partie budowli; czasem pełni funkcję dekoracyjną, stanowi… …   Słownik języka polskiego

• łatwość — ż V, DCMs. łatwośćści, blm 1. «możność łatwego wykonania, łatwego realizowania się czegoś; brak trudności; zdolność, umiejętność» Łatwość wypisania się. Łatwość przyswajania sobie obcych języków. Łatwość obcowania z ludźmi. ∆ Łatwość pióra, słowa …   Słownik języka polskiego

• misja — ż I, DCMs. misjasji; lm D. misjasji (misjasyj) 1. «odpowiedzialne zadanie do spełnienia, ważne zlecenie do wykonania; posłannictwo» Misja kulturalna, naukowa, społeczna. Misja utworzenia nowego rządu. Pełnić, przyjąć, sprawować jakąś misję.… …   Słownik języka polskiego